Ένα από τα μηνύματα που συχνά στέλνουν προς τις κυβερνήσεις και τις Βρυξέλλες οι ευρωπαίοι οικονομικοί αναλυτές είναι ότι «είμαστε σε μια παγκόσμια επιβράδυνση».
Ωστόσο, η φράση αυτή κρύβει σημαντικές διαφορές καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτή που υφίσταται τη σοβαρότερη επιβράδυνση την ώρα που οι υπόλοιπες διεθνείς οικονομίες αντιμετωπίζουν μέτρια μείωση του ρυθμού ανάπτυξης τους, αναφέρει το protothema.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, οι πωλήσεις λιανικής αυξήθηκαν κατά 1,6% το Μάρτιο και ο τεκμαρτός ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης για το πρώτο τρίμηνο παραμένει πάνω από 2,1%.
Αν κοιτάξουμε τα στοιχεία για την απασχόληση, οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν μόνο μια ελαφρά συγκράτηση στην αύξηση της απασχόλησης καθώς μιλάμε για 196.000 νέες θέσεις εργασίας το διάστημα αυτό, κάτι που δείχνει πολύ καλύτερη ανάπτυξη από άλλες παρόμοιες οικονομίες.
Είναι αλήθεια ότι οι “συνηθισμένοι ύποπτοι”, η Αργεντινή και η Τουρκία, έχουν δει τα νομίσματά τους να παρουσιάζουν πτωτικές τάσεις ενάντια στο δολάριο, καθώς συνεχίζουν να εφαρμόζουν αντιπαραγωγικές νομισματικές πολιτικές για τη χρηματοδότηση δημόσιων δαπανών με την άμεση εκτύπωση νέου χρήματος.
Ωστόσο, τα μακροοικονομικά δεδομένα των περισσοτέρων αναδυόμενων χωρών στο σύνολό τους είναι καλύτερα από τα αναμενόμενα και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί.
Η επιβράδυνση της Ιαπωνίας δεν εκπλήσσει πια κανέναν, διότι στην τρίτη δεκαετία της στασιμότητάς της επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Της συγκάλυψη των προκλήσεων του δημογραφικού και παραγωγικού μοντέλου της με τις λανθασμένες πολιτικές δαπανών της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του μεγάλου χρέους της.
Το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η Ευρώπη
Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που εγκατέλειψε εντελώς τη μεταρρυθμιστική της ατζέντα για να εστιάσει όλες της τις δυνάμεις στη νομισματική πολιτική, την ώρα που ήταν εκτεθειμένη σε οικονομικούς, δημογραφικούς και πολιτικούς κινδύνους.
