Δεν είμαστε στο μυαλό του πρωθυπουργού ώστε να γνωρίζουμε πως σκέφτεται να ανακόψει τη φθορά της κυβέρνησης, όπως και δεν έχουμε την αυταπάτη να θεωρούμε ότι δεν υπομειδιά ακούγοντας τα στελέχη του να διαψεύδουν τα περί πρόωρων εκλογών.
Του Χάρη Παυλίδη
Και επειδή όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος, ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει ότι η παρούσα σύνθεση της κυβέρνησης είναι σε αποσύνθεση.
Όπως ξέρει ότι δεν θα μπορεί για πολύ να τρέχει να μαζεύει αυτά που λέει ο Πολάκης, αυτά που κάνει ο Φίλης, αυτά που παρακάνει ο Τόσκας, αλλά και τις σε… άπταιστα αγγλικά επίσημες ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ.
Αν είχαμε όμως το μυαλό του πρωθυπουργού θα σκεφτόμασταν ότι το πολιτικό του κεφάλαιο είναι πολλαπλάσιο του κόμματος που ηγείται και του κυβερνητικού συνασπισμού που προΐσταται, ώστε λαμβανομένης υπ’ όψιν της πραγματικότητας να αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες.
Γιατί, ναι μεν είναι βέβαιο ότι θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα απαλλαγεί από μια σειρά γραφικών και ακατάλληλων υπουργών. Επίσης δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να αντικαταστήσει υπουργούς, πέραν των εντασσόμενων στην κατηγορία των γραφικών, που βρίσκονται πίσω από τα συχνά κυβερνητικά βραχυκυκλώματα.
Προφανώς ούτε είμαστε στο μυαλό του πρωθυπουργού, ούτε έχουμε το μυαλό του. Ως εκ τούτου το μόνο που απομένει είναι να εικάσουμε που οδηγεί τον ίδιο και τη χώρα η φθορά της κυβέρνησης του. Κατ’ αρχάς εμφανώς αδυνατεί να συντονίσει όλους αυτούς, ενίοτε καλύπτοντας πολιτικά τις προκλητικές δηλώσεις τους και τις άστοχες πρωτοβουλίες τους, γεγονός που ενισχύει τα σενάρια ηρωικής εξόδου.
Άλλωστε ένας πολιτικός με τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης του Αλέξη Τσίπρα, είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι θα σέρνεται μέχρι το 2019 ταυτιζόμενος μ’ ένα κόμμα που εμφανίζει έντονα σημάδια κόπωσης. Σημειωτέον ότι ο μέσος όρος παραμονής μιας κυβέρνησης υπό καθεστώς μνημονίου είναι τα δύο χρόνια.
Θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να σπάσει την παράδοση; Με μια γρήγορη ματιά στον πάγκο του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον δύσκολα. Τόσο οι “βασικοί” όσο και οι “αναπληρωματικοί” δεν δείχνουν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ιδιαίτερες δεξιότητες που απαιτούνται στα 45 προαπαιτούμενα του… δεύτερου ημιχρόνου. Αρκεί να μελετήσετε τα… στατιστικά στοιχεία του πρώτου ημιχρόνου για να υποθέσετε τι θα επακολουθήσει στο δεύτερο.
Άρα η περίπτωση ενός ανασχηματισμού που θα διευθετούσε εκκρεμότητες και θα αποκαθιστούσε ισορροπίες, παρέχει στον πρωθυπουργό το χρόνο να σχεδιάσει την αποχώρησή του με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μεγάλο παιδί, ή αν θέλετε μεγάλωσε όλους αυτούς τους μήνες, ώστε να γνωρίζει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ- με όποια σύνθεση- δεν είναι ικανή να ανταποκριθεί στις φιλοδοξίες του. Έχει πλήρη επίγνωση της ανεπάρκειας του κυβερνητικού σχήματος και του κινδύνου να καταστραφεί και ο ίδιος από τους επιπόλαιους και ανεδαφικούς χειρισμούς που το χαρακτηρίζουν.
Γι αυτό και τους επόμενους μήνες-εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- είναι λογικό να επιδιώξει να πάει σε εκλογές, που ακόμα κι τις χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος δεν θα βγει από αυτές χαμένος. Ενδεχομένως η δημοσκόπηση της εφημερίδας ΑΥΓΗ να εντάσσεται σ’ αυτό το σχεδιασμό. Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν εμπόδισε τη δημοσίευση, λέει πολλά περισσότερα από τα ευρήματα που εμφανίζει.
*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.
ΠΗΓΗ: NEWS247.GR