Στο εύλογο ερώτημα πόσο ενδιαφέρει έναν πολίτη το πολυδαίδαλο νομοσχέδιο του επιτελικού κράτους, η απάντηση χωρίς περιστροφές είναι απλή. Καθόλου…
Το λεγόμενο επιτελικό κράτος θα λύσει άραγε τα προβλήματα της καθημερινότητας; Αμφίβολο…
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Από την άλλη μεριά παραείναι πολλά αυτά που φορτώθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στενό επιτελείο των πέντε γενικών γραμματέων παρά τω πρωθυπουργώ. Και όλοι αυτοί συνεπικουρούμενοι από τρεις υπουργούς – υφυπουργούς Επικρατείας φτιάχνουν ένα Λευκό Οίκο, σε μια χώρα, που η μορφή του πολιτεύματος δεν έχει καμιά σχέση με την Προεδρική Δημοκρατία.
Με το νόμο για το επιτελικό κράτος ελάχιστοι ασχολήθηκαν από τους πολλούς βουλευτές που πήραν το λόγο. Οι περισσότεροι επικεντρώθηκαν στο θέμα του ασύλου και στην διοίκηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που ήταν θέμα επόμενου νομοσχεδίου, που ακολούθησε προς συζήτηση και ψήφιση την επόμενη μέρα.
Το θέμα και ζητούμενο είναι αν με το λεγόμενο νέο επιτελικό κράτος θα λειτουργήσει καλύτερα και σοβαρότερα το δημόσιο, που σήμερα ταλαιπωρεί τους πολίτες με την πολυνομία, την κακονομία και την διαφθορά.
Κι αυτό θα το δούμε στην εφαρμογή του νέου νόμου, που στην ουσία δεν περιορίζει ούτε την πληθώρα των μελών του υπουργικού συμβουλίου, ούτε τους γενικούς γραμματείς των οποίων δεν έχει οριστικοποιηθεί ο τελικός αριθμός, ούτε την στρατιά των μετακλητών που θα έχουν αυξημένες αμοιβές και λιγότερα προσόντα.
Παρά τη συμμετοχή πολλών τεχνοκρατών στην κυβέρνηση και την ώσμωσή τους με το λοιπό πολιτικό προσωπικό, επιλογές που έτυχαν ευρύτερης αποδοχής, και κάποιες για τις οποίες εκφράστηκαν επιφυλάξεις, μαθαίνουμε ότι ορισμένες εγείρουν αμφιβολίες και ερωτηματικά, μια και υπήρξαν προσωπικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Από που να αρχίσει κανείς. Από το νέο Γενικό Γραμματέα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, που υπήρξε Αρχηγός της Αστυνομίας την περίοδο της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι, από το νέο Διοικητή της ΕΥΠ αγνώστων λοιπών στοιχείων, με αμφίβολους τίτλους σπουδών ή από την επιλογή της Γιάννας Αγγελοπούλου για τους εορτασμούς των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, που ως υπεύθυνη για τους Ολυμπιακούς του 2004 δεν μας είπε, ούτε πόσο στοίχησαν, ούτε ποιοι και πόσο πληρώθηκαν γι’ αυτή την διοργάνωση.
Όλοι θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Για την ώρα μπορούμε να επισημάνουμε ότι οι αντιρρήσεις για το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη κάμφθηκαν, μια και τη θέση της διευθύντριας κατέλαβε κυρία που απέτυχε να εκλεγεί την 7η Ιουλίου.
Τα ίδια Παντελάκι μου που λέει και ο λαός…
Στο θέμα της κυβερνησιμότητας των Δήμων και των Περιφερειών. Εδώ έχουμε μια ηθελημένη πονηριά των ΣυριζΑνελ με την απλή αναλογική, μια και δεν είχε ερείσματα στις τοπικές κοινωνίες, κάτι που αποδείχθηκε στις εκλογές της 26ης Μαΐου.
Οι πλειοψηφία των Επιτροπών δεν θεραπεύει εύκολα το πρόβλημα της υλοποίησης του προγράμματος των Δημάρχων-Περιφερειαρχών με την πλειοψηφία των συμβούλων απέναντι.
Όμως ζητούμενο είναι το ξεκαθάρισμα των αρμοδιοτήτων Δημάρχων και Περιφερειαρχών η σχέση τους με την Κεντρική Εξουσία, οι αυτοτελείς οικονομικοί πόροι, η απαράδεκτη παρουσία των πέντε γραμματέων της αποκεντρωμένης περιφερειακής διοίκησης, που αποτελούν τον τροχονόμο της κυβέρνησης και τέλος το λεγόμενο επιτελικό κράτος στην κεντρική εξουσία και το εκτελεστικό για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Θα δούμε από τους κώδικες που θα προσδιορίσουν το ρόλο Δήμων, Περιφερειών, άλλα και των Κοινοτήτων, που στην ουσία εξελίχθηκε ως ένας ακόμη βαθμός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Όσο για το άσυλο της ανομίας, είναι καλό να μας απαντήσουν οι πάσης φύσεως υποστηρικτές του, αν χρειάζεται Πρυτανικό Συμβούλιο στις δώδεκα τα μεσάνυχτα να αποφασίσει αν οι αστυνομικές αρχές μπορούν να κυνηγήσουν τον τύπο με τις μολότοφ στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ή αν το ίδιο μπορούν να κάνουν στον περίβολο του ΑΠΘ με τους εμπόρους ναρκωτικών.
Το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα θα τα λύσει όλα… στην επόμενη ζωή.
