Η ανεπάρκεια ως ηθική υστέρηση

Η ριζοσπαστική αριστερά αυτοεπαίρεται για την ηθική υπεροχή της. Μέχρι την άνοδό της στην εξουσία αυτή η δήθεν υπεροχή βασιζόταν σε ένα αίσθημα αδικίας και αποκλεισμού από την νομή της εξουσίας και απέβλεπε στην καλλιέργεια αισθημάτων οίκτου ή αγανάκτησης στους οπαδούς της και φθόνου και εξέγερσης κατά των ταξικών αντιπάλων τους.

Του Κώστα Χριστίδη
Νομικού – Οικονομολόγου

Ας μην ξεχνάμε ότι η έννοια της πάλης των τάξεων παραμένει ενεργός στο μυαλό των νεοκομμουνιστών, ορισμένοι από τους οποίους με επικεφαλής τον ‘’ευέλικτο’’ κ. Τσίπρα, επιχειρούν ευκαιριακά να εξελιχθούν σε σοσιαλδημοκράτες. Η άσκηση, όμως, επί διετία σχεδόν κυβερνητικών καθηκόντων αποκαλύπτει το δυσθεώρητο χάσμα μεταξύ ιδεοληψιών και πραγματικότητας, επαγγελιών και υλοποιήσεων.

Οι ψευδολογίες του Σύριζα προς τον ελληνικό λαό είναι θηριώδεις. Ας αναφέρουμε αντί πολλών το όλως τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, το εμφαντικό ‘’όχι’’ του οποίου μετέτρεψε αυτομάτως σε ‘’ναι’’ ο κ. Τσίπρας, μιμηθείς εν προκειμένω κάποιες αμφιβόλου ηθικής κυρίες, οι οποίες όταν λέγουν ‘’όχι’’ εννοούν ‘’ναι’’, όταν λέγουν ‘’ναι’’ εννοούν ‘’ίσως’’ και όταν λέγουν ‘’ίσως’’ εννοούν ‘’όχι’’…

Ήταν η περίπτωση αυτή αυταπάτη, δηλαδή παραμόρφωση της αλήθειας οφειλόμενη σε ιδεοληψία ή μία απλή – αλλά τόσον οδυνηρή – ανεπάρκεια και αδυναμία πρόσληψης της πραγματικότητας;

Ανάλογες περιπτώσεις αποτέλεσαν η δραματική σύγκρουση με την πραγματικότητα κατά την ‘’σκληρή διαπραγμάτευση’’ που κατέληξε στην υπογραφή του τρίτου και επαχθέστερου των προηγούμενων (καθότι λειτουργούντος σωρευτικά) μνημονίου.

Η επί ματαίω προσδοκία λήψεως δισεκατομμυρίων ευρώ από τον κ. Πούτιν ή προμήθειας αγροτικών προϊόντων από την χώρα του συντρόφου Μαδούρο, όπως προσφάτως δήλωσε ο πανταχού παρών κ. Παππάς.

Η αδυναμία έγκαιρης ολοκλήρωσης της πρώτης αξιολόγησης, την περαίωση της οποίας ο κ. Τσίπρας είχε συμφωνήσει για τον Οκτώβριο 2015. Η προσδοκία απογείωσης της ελληνικής οικονομίας το Πάσχα 2016. Η απομείωση του χρέους μέχρι το τέλος 2016, διότι, κατά τον κ. Τσίπρα, pacta sunt servanda (!), και πολλές άλλες ‘’αυταπάτες’’ ή χονδροειδείς ψευδολογίες.

Κλασσική περίπτωση ανεπάρκειας του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, αλλά και ολόκληρης της κυβέρνησης, καθόσον η ευθύνη είναι συλλογική, συνιστά η απόπειρα επιβολής ‘’νόμου και τάξης’’ στον τηλεοπτικό χώρο.

Αγνοήθηκαν οι προειδοποιήσεις φίλων και αντιπάλων για την αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά, επιχειρήθηκε ο προσεταιρισμός ανωτάτων δικαστικών λειτουργών με διάφορες υποσχέσεις και ο εκφοβισμός άλλων με δημοσίευση προσωπικών στοιχείων παρανόμως κτηθέντων.

Έχει προκληθεί μία χαώδης κατάσταση και το μόνο βέβαιο είναι ότι πολλά κανάλια που διέκειντο μάλλον ευνοϊκά προς την κυβέρνηση έχουν ήδη στραφεί εναντίον της. Οι αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις και η περιφρόνηση των θεσμών είναι καταφανής, αλλά κατά την χαρίεσσα κυβερνητική εκπρόσωπο δεν δικαιολογείται ανησυχία εφόσον δεν είδαμε τανκς στους δρόμους!

Ο απερίγραπτος ερασιτεχνισμός των κυβερνώντων, η διαπιστωμένη πλέον ανεπάρκειά τους σε συνδυασμό με την εξουσιολαγνεία και τις αναξιοκρατικές επιλογές τους καταδικάζουν σε οικονομική εξαθλίωση ολοένα περισσότερα στρώματα του ελληνικού λαού και συνιστούν όχι υπεροχή αλλά βαρεία ηθική υστέρηση.

Δημοσιεύθηκε την
Κατηγοριοποιημένα ως Opinion