Είναι πολλές φορές που η αδυναμία μετατρέπεται σε δύναμη. Που το μειονέκτημα γίνεται πλεονέκτημα. Που το αουτσάιντερ κερδίζει…
Ας μην κρυβόμαστε! Το Εθνικό Σύστημα Υγείας μας νοσεί χρόνια. Το ΕΣΥ είναι ο μεγάλος ασθενής που τώρα όλοι βάζουμε πλάτη να σώσουμε για να μας σώσει (ο μη γένοιτο) αν (μας) χρειαστεί.
Του Μάξιμου Σενετάκη*
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μέναμε σπίτι για να σταματήσουμε τη διασπορά του φονικού ιού. Αυτό είναι άλλο θέμα. Και άλλες προηγμένες χώρες με λαμπρά συστήματα δημόσιας υγείας, τα ίδια μέτρα λαμβάνουν. Όλος ο προηγμένος κόσμος είναι σε καραντίνα σήμερα. Και είναι σε καραντίνα γιατί κανένα σύστημα, όσο προηγμένο κι αν είναι, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην τρομακτική πίεση μιας επιδημίας σαν την σημερινή.
Όμως, γνωρίζοντας τις τρομακτικές αδυναμίες τού συστήματος υγείας δεν εφησυχάσαμε. Αντιθέτως ενεργοποιηθήκαμε. Η κυβέρνηση δεν δίστασε ούτε στιγμή να πράξει αυτό που άλλες χώρες εξαρχής δίστασαν. Δεν ρίσκαρε να δοκιμάσει τις αντοχές ενός συστήματος που εξαρχής γνώριζε ότι νοσεί. Και επειδή και οι οι πολίτες (ευτυχώς ή δυστυχώς) το γνώριζαν, όταν συνειδητοποίησαν το μέγεθος του κινδύνου, στην μεγάλη του πλειονότητα συμμορφώθηκαν, με τα προληπτικά μέτρα.
Ας μην κρυβόμαστε! Ο φόβος να βρεθεί σχεδόν αβοήθητος σε μια ελληνική ΜΕΘ τον κράτησε μέσα στο σπίτι. Ο φόβος βοήθησε την κυβέρνηση να εφαρμοστούν οι σωστές αποφάσεις που έγκαιρα έλαβε.
Ο φόβος όμως δεν έγινε μοιρολατρία και ηττοπάθεια. Δεν ήταν (και δεν είναι ώρα) για αναζήτηση ευθυνών. Δεν ήταν (και δεν είναι ώρα) για να συζητήσουμε τι έφταιξε και τα τελευταία χρόνια, το ΕΣΥ νόσησε βαριά. Ξέρουμε… Ήταν και είναι ώρα μάχης. Μάχη με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις.
Ο φόβος μιας επερχόμενης καταστροφής όπλισε με αποφασιστικότητα κυβέρνηση και πολίτες. Συμμαχήσαμε όλοι μαζί! Μείναμε σπίτι και αποκρούσουμε ήδη το πρώτο κύμα του …ξενιστή εισβολέα. Το σύστημα δεν κατέρρευσε αμαχητί. Κερδήθηκε χρόνος να συνταχθεί. Να φτιάξει καλύτερα την άμυνα του.
Ο χρόνος που οι πολίτες έδωσαν στην κυβέρνηση και στο σύστημα υγείας δεν πήγε αναξιοποίητος. Ήδη σήμερα που μιλάμε η εικόνα είναι καλύτερη από ότι προ ενός μηνός. Και διαρκώς βελτιώνεται…
Μέρα με την μέρα, οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αυξάνονται. Συνολικά (μαζί με το ΝΙΜΙΤΣ που θα συμβάλλει) ξεπερνούν τις 700 και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών επαναφέρει το διαχρονικό αίτημα για 2.000 ΜΕΘ – αίτημα που ως φαίνεται θα ικανοποιηθεί. Παράλληλα, τα κρεβάτια απλής νοσηλείας για τον κορωνοϊό ξεπερνούν κατά πολύ τις 2.000, ενώ ήδη 176 νέοι γιατροί και 733 νοσηλευτές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και ακολουθούν άλλοι 2.145.
Το κράτος οργανώνεται. Η κρατική μηχανή υπάρχει. Λειτουργεί. Εμπνέει εμπιστοσύνη. Μπορεί να τρέχουμε για άλλη μια φορά την τελευταία στιγμή, αλλά τρέχουμε όλοι μαζί ενωμένοι. Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε ένα νέο ελληνικό θαύμα.
Η μικρή Ελλάδα χρειάζεται τρεις τέσσερις εβδομάδες υπομονή και κουράγιο. Για να εκπλήξει και πάλι τη διεθνή κοινή γνώμη.
Τόσα χρόνια λέγαμε να γίνουμε σαν την Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία. Τώρα εκείνοι λένε μακάρι να είμασταν σαν την Ελλάδα… Ήδη ο διεθνής Τύπος αναγνωρίζει την επιτυχία μας να περιορίσουμε τη διασπορά του… κακού. Και έχουμε την ευκαιρία να το διώξουμε εντελώς έξω από τη χώρα μας…
Το κάνουμε πρώτα για τους εαυτούς μας. Για να μείνουμε υγιείς και όρθιοι στις δύσκολες μέρες που θα ακολουθήσουν μετά τον πόλεμο.
Το κάνουμε για την πατρίδα. Τότε που θα μας χρειαστεί όλους υγιείς και σοφότερους να ανασυγκροτήσουμε όχι μόνο το ΕΣΥ, αλλά την χώρα. Για να μην ντρεπόμαστε που η χώρα κατάντησε επαίτης και ουραγός. Αλλά να καμαρώνουμε που και πάλι προς τη δόξα τράβηξε…
Το κάνουμε για τα παιδιά μας, τις επόμενες γενιές. Για να (μας) καμαρώνουν κι εκείνες που δεν τους κληροδοτήσαμε μια χώρα ερείπια, αλλά μια χώρα καλύτερη από αυτή που βρήκαμε και ζήσαμε.
*Ο Μάξιμος Σενετάκης είναι βουλευτής Νέας Δημοκρατίας στο Ηράκλειο Κρήτης
