Στην άρνηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προσκρούει η συμβιβαστική λύση που εξετάζει η κυβέρνηση για παράταση του «κόφτη» δαπανών μετά το 2018 και σαφή αναφορά ότι θα περιλαμβάνει τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και των συντάξεων.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής», στελέχη του Ταμείου αναφέρουν πως, ακόμα και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι αρκετό, παραπέμποντας στο πρόσφατο άρθρο του στελέχους του ΔΝΤ, κ. Π. Τόμσεν, ο οποίος ξεκαθάριζε πως η μείωση του αφορολόγητου ορίου και οι περαιτέρω μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό είναι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν έτσι και αλλιώς και όχι να συνιστούν μέρος ενός «κόφτη» σε περίπτωση που ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% δεν υλοποιηθεί.
Συγχρόνως οι προσδοκίες για το σημερινό Euroworking Group (EWG) είναι πολύ περιορισμένες, καθώς οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των θεσμών και της ελληνικής πλευράς έχουν «παγώσει» από τα μέσα Δεκεμβρίου.
«Τίποτα δεν αναμένεται να συμβεί στο Euroworking Group», δηλώνει στην εφημερίδα Ευρωπαίος αξιωματούχος, εξηγώντας ότι οι εκπρόσωποι των υπουργείων Οικονομικών της Ευρωζώνης θα αρκεστούν απλώς σε μία αποτίμηση της κατάστασης, στη βάση της σχετικής παρουσίασης που θα κάνουν οι θεσμοί.
Εξαιτίας της σχεδόν μηδενικής προόδου που έχει επιτευχθεί τον τελευταίο μήνα, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι προεξοφλούν ότι μέχρι το Εurogroup της 26ης Ιανουαρίου δεν θα έχει υπάρξει αρκετή πρόοδος ώστε να κλείσει η αξιολόγηση.
Το θετικό αποτέλεσμα του EWG θα ήταν να αποφασιστεί ποια είναι τα επόμενα βήματα που πρέπει να γίνουν ώστε να επιστρέψουν οι εκπρόσωποι των θεσμών στην Αθήνα και να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις, λένε Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, ενώ αντίστοιχες είναι και οι προσδοκίες της Αθήνας.
Σύμφωνα με κυβερνητικό αξιωματούχο, σκοπός της σημερινής συνεδρίασης είναι να οριστούν ημερομηνία επιστροφής της τρόικας και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα.
Αυτό που πλέον είναι ξεκάθαρο στη βελγική πρωτεύουσα είναι πως για να υπάρξει πρόοδος στο ελληνικό ζήτημα πρέπει να ληφθεί μία πολιτική απόφαση που θα άρει το διπλό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις, τόσο μεταξύ Ελλάδας και θεσμών όσο και μεταξύ των ιδίων των θεσμών, καθώς Ευρωπαίοι και ΔΝΤ δεν έχουν καταφέρει να γεφυρώσουν τις πολύ μεγάλες διαφορές που τους χωρίζουν όσον αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.