Μιας εφιαλτικής προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ διατήρησης εσαεί της εξουσίας
Τα συγκλονιστικά γεγονότα των φωνητικών αποκαλύψεων υπουργών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι βέβαιο ότι θα εξέπληξαν σχεδόν όλον το ελληνικό λαό, ενδεχομένως συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων πολιτικών, διότι τα ίχνη αυτής της εφιαλτικής προσπάθειας της Kυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ήταν εμφανή για όποιους δύνανται να ερμηνεύσουν τα πολιτικά γεγονότα και ενέργειες.
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Όσα μέχρις ώρας έχουν αποκαλυφθεί και οι συζητήσεις που γίνονται γύρω από αυτές τις προσφάτως αποκαλύψεις, κρίνονται ως επί μέρους γεγονότα, με τις όποιες πολιτικές προεκτάσεις και προσωπικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Ενώ, κατά την ταπεινή μου άποψη, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου για την εσαεί διατήρηση της εξουσίας και αυτό είναι το σοβαρό διακύβευμα. Αισθάνομαι αρκετά δικαιωμένος διότι η ταπεινότητά μου τα είχε διαγνώσει και τελικά τα είχε διατυπώσει σε άρθρο μου με τίτλο Η νοσούσα Κοινωνική και Πολιτική κατάσταση της χώρας.
Κάτι τέτοιο είναι προφανές από πολιτικούς που πρεσβεύουν στη «δικτατορία του προλεταριάτου» και στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, τα κυριότερα στελέχη, αν όχι όλα, είχαν κομουνιστικές απόψεις και επομένως έπρεπε να αποβλέπουν σε μια ιδιότυπη αέναη εξουσία, είτε με βίαιο τρόπο, δηλαδή δικτατορία, είτε με μια κατάλληλα διαμορφωμένη πολιτική διαδικασία, αποκλείοντας εν τοις πράγμασι κάθε πολιτικό αντίπαλο πάση θυσία.
Το σκεπτικό αυτό, αφού προβληματίστηκα, κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα, ως ένα εφιαλτικό όνειρο, τα οποία παρέθεσα στο πιο πάνω αναφερόμενο άρθρο μου και τα οποία θεωρώ σκόπιμο και χρήσιμο, να παραθέσω αυτούσια εδώ, για να έχουν την ιστορική τους αξία και κρίση, αφού εκ των υστέρων θα ήταν εύκολο να διατυπωθούν πολύ εύκολα.
ΑΡΧΗ: Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τόσο ξαφνικά και εν πολλοίς ανέλπιστα, την εξουσία το 2015, η πρώτη τους σκέψη, μετά την συνειδητοποίηση του γεγονότος, ως αριστεροί και δη δηλωμένοι κομμουνιστές, η σκέψη τους ήταν να διατηρήσουν για πάντα ή σχεδόν για πάντα την εξουσία. Η εφιαλτική αυτή σκέψη προκύπτει από την ακόλουθη αλληλουχία γεγονότων και αποφάσεων.
Ο πλέον απλός και ιστορικά πετυχημένος τρόπος, είναι να δημιουργηθεί μια χειμάζουσα και απογοητευμένη κοινωνία, στην οποία μια κυβέρνηση θα παρουσιαζόταν ως ένα σωσίβιο, ως μία ελπίδα, ως ένα αποκούμπι για μια προστάτιδα λαοκρατία, όπου κυριαρχεί το κόμμα και οι εκλογές αναβάλλονται συνεχώς για κάποιους λόγους. Πως θα φθάναμε σε αυτήν την απέλπιδα κατάσταση και με ποιο τρόπο;
Ο τρόπος ήταν να παραστήσουμε το παλληκαράκι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την διεκδικητική και ανυποχώρητη στις οικονομικές απαιτήσεις της δεσπόζουσας Γερμανίας διά του Σόϋμπλε με εκτελεστή τον έλληνα Υπουργό των Οικονομικών ασφαλώς.
Έτσι φθάσαμε στον Ιούνιο του 2015, έτοιμοι να πέσουμε στον γκρεμό, δηλαδή να δημιουργηθούν οι πάνω αναφερθείσες συνθήκες, όταν ο τότε Υπουργός εργασίας, μας εφησύχαζε ότι όλα πάνε καλά και να μην ανησυχούμε.
Έτσι χωρίς πολλές προσπάθειες φθάναμε στην κρίσιμη στιγμή να εμφανιστούν ως σωτήρες και πατριώτες, μπροστά στην «αδιαλλαξία» και «σκληρότητα» της Ε.Ε. διά της Γερμανίας και του Eurogroup, οι οποίοι επιδίωκαν δήθεν να μας πατήσουν στον λαιμό.
Βέβαια πολύ λίγοι γνώριζαν ότι στο Eurogroup της 20 Φεβρουαρίου 2015, μόλις είχαν
αναλάβει την Κυβέρνηση, με τηλεφωνική εντολή του Πρωθυπουργού, ο Υπουργός των Οικονομικών, υπέγραψε μια ιστορική συμφωνία, η οποία στην πρώτη παράγραφο έψαλλε ύμνους για τις μέχρι τότε επιτυχίες του κ. Σαμαρά και στη συνέχεια περιγραφόταν να γίνουν όσα δεν πρόλαβε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Η συμφωνία αυτή βέβαια ουδέποτε τηρήθηκε και οι διαπραγματεύσεις γινόταν, λίγο πολύ, με σκοπό να έρθει η ρήξη. Με την ευκαιρία, η προσωπική μου άποψη είναι ότι αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκτελούσε το περιεχόμενο της συμφωνίας του Eurogroup της 20.2.2015, ο Πρωθυπουργός θα έμενε στην ιστορία και ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κυβέρνηση, με την έγκριση των Ελλήνων, για πολλά χρόνια.
Θυμόμαστε όλοι, τις τραγικές στιγμές που ζήσαμε μετά το περίεργο δημοψήφισμα. Ο Πρωθυπουργός αντιλήφθηκε ότι το αρχικό σχέδιο δεν θα πετύχαινε και χωρίς να εγκαταλειφτεί ο απώτερος σκοπός, υπέκυψε στις (λογικές) απαιτήσεις της Ε.Ε. και για να σωθεί η Ελλάδα, ψηφίστηκε σχεδόν από όλα τα κόμματα.
Όμως ο Πρωθυπουργός, είχε το ίδιο αρχικό σκεπτικό για την εσαεί εξουσία, ακολουθώντας έναν άλλο δρόμο, με τις εξής φάσεις:
Πρώτη: Να εξασφαλίσει την εύνοια όλων όσων έχουν την δύναμη να σε ρίξουν και αντιθέτως να σε θεωρούν δικό τους άνθρωπο για να σε στηρίζουν πάντα. Αποφάσισε να ικανοποιεί λοιπόν όλα τα χατίρια και αιτήματα των Αμερικανών και Γερμανών κυρίως, αλλά και όποιων άλλων θα μπορούσαν να τον στηρίξουν.
Δεύτερη: Να εξασφαλίσει την στήριξη του Ομίλου Ρότσιλντ, που κυβερνά οικονομικά τον κόσμο όλον. Έτσι έγινε το μυστικό ταξίδι στο Παρίσι και έκλεισε μια «συμφέρουσα» συμφωνία.
Τρίτη: Τοποθέτηση δικών τους έμπιστων ανθρώπων στις καίριες θέσεις του κράτους, οι οποίοι ακόμη και τώρα συνεχίζουν να απολαμβάνουν τις θέσεις τους.
Τέταρτη: Παροχή τακτικών επιδομάτων και να ικανοποιεί αιτήματα πολιτών και επιστρατεύοντας κάθε μορφής και αξίας λαϊκισμό, εκφράζοντας έτσι το ενδιαφέρον του για τον λαό.
Πέμπτη: Να ελέγξει κατά το δυνατό τα ΜΜΕ ως διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Θυμόμαστε τις προσπάθειες με αφορμή την αδειοδότηση των καναλιών, περιορισμό του αριθμού των καναλιών και σε ποιους θα δοθεί άδεια και συγχρόνως να υπάρξουν προσκείμενες εφημερίδες.
Έκτη: Η Δικαιοσύνη, σημαντικός παράγων, αλλά λόγω της θεσμικής της ανεξαρτησίας, να διάκειται φιλικά μέσω της διαδικασίας επιλογής από την κυβέρνηση μελών του Αρείου Πάγου.
Έβδομη: Αποδυνάμωση μέχρι αχρήστευσης των επιφανέστερων στελεχών των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η υπόθεση Novartis τα λέει όλα. Τα κορυφαία αυτά στελέχη της αντιπολίτευσης να είναι υπόδικα μέχρι τις εκλογές και μετά ας αθωωθούν.
Έτσι κλείνει το παζλ εξασφάλισης της εξουσίας με δημοκρατικό τρόπο και κανείς δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει πλέον την αέναη διακυβέρνηση.
Τέλειο σχέδιο; Τέλειο αλλά εφιαλτικό και κατ’ ευτυχή συγκυρία, με την ευγενική συμβολή λαθών του Ρασπούτιν και άλλων κυβερνητικών στελεχών, απέτυχε! Φοβάμαι ότι μέσα από την προκαταρκτική Επιτροπή της Βουλής, θα αποκαλυφθούν όλα τα πιο πάνω με άλλο τρόπο και πολλά ακόμη όζοντα βαριά, σε βαθμό και έκταση που ο κάθε Έλληνας, και οι πολιτικοί όλων των κομμάτων, θα εύχονται να είναι μόνο ένας φευγαλέος εφιάλτης. Ας φροντίσουν να παραμείνει έτσι!!! ΤΕΛΟΣ.
Τα πρόσφατα συγκλονιστικά πολιτικά γεγονότα, απλά επιβεβαιώνουν την κεντρική έννοια του σκεπτικού μου και εμπλουτίζουν ενδεχομένως τα επί μέρους επιχειρήματα, τα οποία όμως πρέπει να κατανοήσει όλος ο ελληνικός λαός, για να μπορέσει να αποτρέψει παρόμοιες προσπάθειες στο μέλλον.
Μόνο ο ενημερωμένος πολίτης, είναι ο χρήσιμος πολίτης, πέραν και πάνω από κάθε κομματική ή ιδεολογική θέση, κάτι που είναι ευθύνη και του ίδιου του πολίτη, έτσι ώστε να μην δίνεται η ευκαιρία σε κανένα πολιτικό να τον πλανέψει με αμφίθυμες υποσχέσεις!
