Οι αγορές ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό από φορολογούμενους της Ελλάδας, δεν εξαιρούνται από το τεκμήριο απόκτησης και η δαπάνη απόκτησής τους πρέπει να δικαιολογείται από τα εισοδήματά τους, ασχέτως εάν αυτά έχουν προέλθει από το εξωτερικό.
Αρμόδια Αρχή για να ελέγξει και να αποδεχθεί ως νόμιμη την κάλυψη της εν λόγω δαπάνης είναι η οικεία ΔΟΥ, όπως διευκρινίζει σε έγγραφό της η ΑΑΔΕ, αναφέρει το protothema.
Όπως προκύπτει από το έγγραφο, η κάλυψη της δαπάνης δύναται να πραγματοποιηθεί (στο σύνολο ή μέρος αυτής) και με εισοδήματα ή άλλα ποσά αλλοδαπής προέλευσης ( π.χ. πώληση ακινήτων στο εξωτερικό, μερίσματα πλοιοκτητριών εταιρειών του άρθρου 44 του ν.4141/2013, μερίσματα μετόχων ναυλομεσιτικών και λοιπών ναυτιλιακών εταιρειών του άρθρου 25 του ν. 27/1975, τίμημα πώλησης ακινήτου στην αλλοδαπή), τα οποία πρέπει να έχουν περιληφθεί στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, χωρίς όμως να απαιτείται να έχει γίνει και η εισαγωγή τους στην Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, το έγγραφο της ΑΑΔΕ αναφέρει τα εξής:
«Με αφορμή γραπτά και προφορικά ερωτήματα που υποβλήθηκαν στην υπηρεσία μας και σε συνέχεια της ΠΟΛ 1076/2015 εγκυκλίου, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν.4172/2013, ο φορολογούμενος που έχει τη φορολογική του κατοικία στην Ελλάδα υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο εισόδημά του που προκύπτει στην ημεδαπή και την αλλοδαπή, ήτοι το παγκόσμιο εισόδημά του που αποκτάται μέσα σε ορισμένο φορολογικό έτος.
2. Επίσης, με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 67 του ν. 4172/2013, ορίζεται ότι ο φορολογούμενος που έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του υποχρεούται να δηλώνει όλα τα εισοδήματά του, τα φορολογούμενα με οποιονδήποτε τρόπο ή απαλλασσόμενα, στη Φορολογική Διοίκηση ηλεκτρονικά.
3. Επιπλέον, οι διατάξεις του άρθρου 32 του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ), με τις οποίες ορίζονται οι δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, δεν κάνουν διάκριση αν αυτές πραγματοποιούνται στην ημεδαπή ή αλλοδαπή, συνεπώς δεν συνάγεται από τις ισχύουσες διατάξεις το συμπέρασμα ότι εφαρμόζονται μόνο για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται στην ημεδαπή και όχι στην αλλοδαπή. Επομένως, οι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος υπάγονται στα τεκμήρια απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το αν τα περιουσιακά στοιχεία αυτά βρίσκονται στην Ελλάδα ή το εξωτερικό.
4. Περαιτέρω, όπως έχει διευκρινιστεί με την ΠΟΛ1076/2015 εγκύκλιο, προκειμένου να καλυφθεί ή να μειωθεί η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, ο φορολογούμενος μπορεί να επικαλεστεί, μεταξύ άλλων, πραγματικά εισοδήματα τα οποία αποκτήθηκαν από τον ίδιο το φορολογούμενο, τη σύζυγό του και τα εξαρτώμενα μέλη του και τα οποία απαλλάσσονται από το φόρο ή φορολογούνται με ειδικό τρόπο, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
Αν τα εισοδήματα αυτά αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή αναγνωρίζονται, εφόσον έχουν φορολογηθεί στην Ελλάδα ή απαλλάσσονται νομίμως από τη φορολόγηση αυτή. Προς απόδειξη της φορολογίας ή της νόμιμης απαλλαγής πρέπει τα εισοδήματα αυτά να έχουν περιληφθεί σε δήλωση φορολογίας εισοδήματος εφόσον υπήρχε σχετική υποχρέωση.
Ομοίως, ο φορολογούμενος μπορεί να επικαλεστεί, σύμφωνα με την περ. γ΄ της παρ. 2 του άρθρου 34 του ΚΦΕ, χρηματικά ποσά που προέρχονται από τη διάθεση περιουσιακών στοιχείων, εφόσον αποδεικνύει με επίσημα στοιχεία ότι αυτός είναι ο κύριος του περιουσιακού στοιχείου, καθώς και το τίμημα της πώλησης του στοιχείου αυτού. Αυτονόητο είναι ότι τα εν λόγω ποσά δύνανται να προέρχονται από το εξωτερικό (π.χ. πώληση ακινήτου αλλοδαπής).
5. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι σε περίπτωση δαπάνης απόκτησης περιουσιακού στοιχείου από φυσικό πρόσωπο, φορολογικό κάτοικο Ελλάδος, που αποδεδειγμένα καταβλήθηκε στην αλλοδαπή, η μεν δαπάνη απόκτησης εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 32 του ν.4172/2013, η κάλυψη δε της εν λόγω δαπάνης στο σύνολο ή μέρος αυτής δύναται να πραγματοποιηθεί και με εισοδήματα ή άλλα ποσά αλλοδαπής προέλευσης ( π.χ. μερίσματα πλοιοκτητριών εταιρειών του άρθρου 44 του ν.4141/2013, μερίσματα μετόχων ναυλομεσιτικών και λοιπών ναυτιλιακών εταιρειών του άρθρου 25 του ν. 27/1975, τίμημα πώλησης ακινήτου στην αλλοδαπή) σύμφωνα με όσα ορίζουν οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 34 του ΚΦΕ, τα οποία έχουν περιληφθεί στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, χωρίς την προϋπόθεση εισαγωγής αυτών στην Ελλάδα.
Τα ανωτέρω, ως θέματα πραγματικά, ανήκουν στην ελεγκτική εξουσία του Προϊσταμένου της αρμόδιας για τη φορολογία του φυσικού προσώπου Δ.Ο.Υ./Ελεγκτικού κέντρου».
