Τις έντονες επιφυλάξεις του για την πιθανότητα έκδοσης κοινού χρέους της Ευρωζώνης μεσούσης της κρίσης του νέου ιού, εκφράζει ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Ο Ευρωπαίος πολιτικός από το Λουξεμβούργο, ένας «δεινόσαυρος» της ευρωπαϊκής πολιτικής που ήταν παρών στην υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, μιλώντας στην αυστριακή εφημερίδα «Der Standard» χαρακτηρίζει χάσιμο χρόνου τη συζήτηση για την έκδοση κοινού χρέους στην Ευρωζώνη.
«Η ιδέα έκδοσης κοινού χρέους υπήρχε ήδη από το 2010 κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης όταν ήμουν πρόεδρος του Eurogroup. Ακόμα και αν τα κράτη-μέλη συμφωνήσουν θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να εκδώσουμε κοινά ομόλογα. Και τώρα η κατάσταση δεν σηκώνει αναβολές. Η Ιταλία και άλλες χώρες χρειάζονται κεφάλαια άμεσα». Υπογραμμίζει ο πρώην πρόεδρος της Κομσιιόν.
Σύμφωνα με τον κ. Γιούνκερ οι προτάσεις για την κινητοποίηση δανείων ύψους έως και 410 δισεκατομμυρίων ευρώ από τον ESM, σε συνδυασμό με τις ευκαιρίες που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην ΕΕ, είναι ο σωστός τρόπος για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.
Ωστόσο κ. Γιούνκερ κρούει προτείνει την παράλληλη αύξηση του επταετούς προϋπολογισμού της ΕΕ τουλάχιστον στο 1.13% του ΑΕΠ της ΕΕ, κάτι το οποίο απορρίπτουν κράτη – μέλη όπως η Ολλανδία. «Ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι το κατ ‘εξοχήν μέσο αλληλεγγύης. Η Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να αξιοποιήσει τα χρήματα και μέσω των χρηματοπιστωτικών αγορών να διαθέσει σημαντικά κεφάλαια για την κρίση της πανδημίας» αναφέρει ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν.
Σύμφωνα με τον ίδιον «πρόκειται για μια κρίση που απειλεί τη ζωή, την υγεία και την ποιότητα ζωής των Ευρωπαίων πολιτών. Συνεπώς διαφέρει από όλες τις προηγούμενες κρίσεις που εκλήθη να αντιμετωπίσει η ΕΕ. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε νέες λύσεις και να δούμε την πραγματικότητα αλλά δεν πρέπει να ενεργούμε με τυφλή ιδεολογία». Σύμφωνα με τον Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ αυτή η κρίση αποδεικνύει ότι μόνο ως ΕΕ μπορούμε να βρούμε τη λύση εκεί που τα κράτη – μέλη αποτυγχάνουν.
