Tο κυνήγι του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε υπαρκτούς κι ανύπαρκτους εγχώριους εχθρούς, φτάνει ακόμα και στο αόρατο χέρι της αγοράς.
Με τις εκλογές να βρίσκονται δύο χρόνια μακριά και τις βαθμολογίες (της ενταξιακής πορείας) κάτω από 50%, ο Ερντογάν δεν αφήνει την πολιτική του μοίρα στις ιδιαιτερότητες της ελεύθερης αγοράς. Αντίθετα, διακινδυνεύει τη μελλοντική σταθερότητα της χώρας του, πλημμυρίζοντας την οικονομία με πίστωση για την επίτευξη βραχυπρόθεσμης ανάπτυξης, λένε οι αναλυτές.
“Η τουρκική οικονομική πολιτική αφορά την πολιτική – και η πολιτική αφορά τον Ερντογάν και το κόμμα του του ΑΚΡ που θέλει να κερδίσει αποφασιστικά το 2019”, δήλωσε ο Νάιτζελ Ρέντελ της Medley Global Advisors στο Λονδίνο “Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία”, αναφέρει το newmoney.
Από το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου έτους, το οποίο προκάλεσε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης κι εφεξής, η Τουρκία επεξέτεινε κρατικές εγγυήσεις για να σπεύσει να δώσει δάνεια ύψους 50 δισ. δολάρια σε τουρκικές λίρες σε σχεδόν 300.000 επιχειρήσεις, Η κυβέρνηση έχει συγκεντρώσει περίπου 200 δισεκατομμύρια δολάρια ως περιουσιακά στοιχεία. Έτσι, μπορεί να χρηματοδοτήσει εταιρείες όπως η Turkish Airlines και η Turk Telekom προκειμένου να επιτύχει την οικοδόμηση μιας λαϊκά αποδεκτής υποδομής πολλών εισιτηρίων, η οποία θα επιδεινώσει περαιτέρω το έλλειμμα του προϋπολογισμού που έχει ήδη προβλεφθεί να είναι το υψηλότερο από το 2010.
Αξιωματούχοι του τουρκικού κράτους, μάλιστα, πρότειναν να αφήσουν τις τράπεζες να τιτλοποιήσουν το συνολικό χαρτοφυλάκιό τους ύψους 515 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη παροχή περισσότερων χορηγήσεων (δανείων) σε τουρκικές λίρες, αν και έχουν διασκορπιστεί ήδη κατά 50% περισσότερο από το σύνολο των καταθέσεων σε εθνικό νόμισμα, ένα ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο ανάμεσα σε όλες τις μεγάλες οικονομίες. Αφού η αύξηση των πιστώσεων φτάνει το 22% από την εποχή του τελευταίου πραξικοπήματος, αυτό συνεπάγεται την αύξηση κατά 5% του ετήσιου κατά κεφαλήν εισοδήματος, πράγμα που ο Ερντογάν εκλαμβάνει ως δικαίωση των πολιτικών του, παρά το ότι αυτή η κατάσταση απειλεί να παρατείνει τον διψήφιο πληθωρισμό στην Τουρκία
