Η πρακτική εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών απέδειξε ότι παράγει διπλή ονομασία στην γειτονική χώρα.
Το κράτος υιοθετεί πλημμελώς το όνομα Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και ο ιδιωτικός τομέας συνεχίζει να χρησιμοποιήσει τον όρο “Μακεδονία” σκέτο.
Του Πέτρου Μποτσαράκου
Το τελευταίο, το προβλέπει η συμφωνία στο άρθρο 1, παρ. 3ζ. (1)*
Το κράτος ενθαρρύνει αυτή την πρακτική του ιδιωτικού τομέα και λειτουργεί σαν υποστηρικτής του.
Σε όλες τις κοινές δράσεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα συνυπάρχει το όνομα Βόρεια Μακεδονία με το σκέτο Μακεδονία.
Έτσι έχουμε τον όρο Μακεδονία παντού.
Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Στο εσωτερικό της χώρας, η επιγραφή Μακεδονία υπάρχει στο κέντρο των Σκοπίων.
Οι μισοί αποκαλούν την χώρα τους σκέτο Μακεδονία.
Από το δημοψήφισμα, αρχές φθινοπώρου του 2018, δεν έχουν δημοσιευθεί έρευνες κοινής γνώμης για την αποδοχή της νέας ονομασίας αλλά μόνο για την ευρωατλαντική πορεία της χώρας.
Και στο εξωτερικό όμως η καθιέρωση της ταυτότητας και της γλώσσας ως μακεδονική σε συνδυασμό με την χρήση του όρου Μακεδονία και των συμβόλων της από την διασπορά συνιστά διπλή ονομασία.
Αλλά και το κράτος, παίζει όπως και στο εσωτερικό έτσι και στο εξωτερικό, το παιχνίδι της διπλής ονομασίας.
Χρηματοδοτεί Φεστιβάλ “της Μακεδονίας” ή φιλοξενεί στο περίπτερο του, στις διεθνείς εκθέσεις, ιδιωτικούς φορείς που έχουν το όνομα Μακεδονία στον τίτλο τους. Στηρίζει τους εξαγωγείς που χρησιμοποιούν εμπορικές ονομασίες της Μακεδονίας. Διοχετεύει τεράστιο όγκο περιεχομένου στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τον όρο Μακεδονία νέτο – σκέτο σε βίντεο, μπροσούρες και φωτογραφίες που υπάρχουν καταχωρημένες στις ιστοσελίδες κυβερνητικών φορέων.
Στο άρθρο 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών υπάρχει σαφής πρόβλεψη της δυνατότητας της γειτονικής χώρας να χρησιμοποιεί και τους όρους Μακεδονία και Μακεδόνας. (2)*
Είναι μια άγραφη διπλή ονομασία που στηρίζεται σε αμφιλεγόμενες διατάξεις της συμφωνίας και στις αδυναμίες της εφαρμογής της. Ισχύει όμως στην πράξη.
Είναι σαν να γράφεται απλώς το Βόρεια Μακεδονία και να αναφέρεται κατά παραχώρηση αλλά να υπερισχύει το Μακεδονία και αυτή η ονομασία να είναι η επικρατούσα.
Η συμφωνία προβλέπει μια ονομασία έναντι όλων αλλά είναι σχεδιασμένη για να καταργεί στην πράξη αυτή την αρχή με άλλες διατάξεις της.
Παραπομπές
* (1) Άρθρο 1, παρ. 3ζ :Ο επιθετικός προσδιορισμός για το Κράτος, τα επίσημα όργανά του, και τις άλλες δημόσιες οντότητες θα ευθυγραμμίζεται με το επίσημο όνομα του Δεύτερου Μέρους ή το σύντομο όνομα, ήτοι, της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» ή «της Βόρειας Μακεδονίας».
Άλλες χρήσεις επιθέτου, περιλαμβανομένων εκείνων που αναφέρονται σε ιδιωτικές οντότητες και δρώντες, που δεν έχουν σχέση με το Κράτος και τις δημόσιες οντότητες, δεν έχουν συσταθεί με το νόμο και δεν απολαμβάνουν οικονομικής υποστήριξης από το Κράτος για δραστηριότητες στο εξωτερικό, δύνανται να ευθυγραμμίζονται με το Άρθρο 7 (3) και (4).
Η χρήση επιθέτου για δραστηριότητες δύνανται να ευθυγραμμίζεται με το Άρθρο 7 (3) και (4).
* (2) Άρθρο 7: 1. Οι δύο χώρες αναγνωρίζουν πως έννοιες «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρονται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτισμική κληρονομιά.
2.Όταν αναφορά γίνεται στην Ελλάδα, αυτοί οι όροι σημαίνουν την περιοχή και τον πληθυσμό στην περιοχής της Βόρειας Ελλάδας, καθώς και στον Ελληνικό πολιτισμό, ιστορία και κουλτούρα αυτής της περιοχής από την αρχαιότητα έως σήμερα.
3. Όταν αναφορά γίνεται στη Βόρεια Μακεδονία, αυτοί οι όροι αναφέρονται στην επικράτεια, γλώσσα και τους ανθρώπους, με τη δική τους διακριτή ιστορία και κουλτούρα.
