Σε αποδόμηση του κρατικού προϋπολογισμού τον οποίο χαρακτήρισε «υπερφιλόδοξο και αντιπαραγωγικό» και της συνολικής οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης που όπως είπε στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε φόρους, προχώρησε ο επικεφαλής του Γραφείου της Βουλής για την παρακολούθηση των δημοσιονομικών στόχων Παναγιώτης Λιαργκόβας, αναφέρει το protothema .
Με παρέμβασή του στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του κοινοβουλίου όπου συζητείται το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού του 2018 αμφισβήτησε και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το κοινωνικό μέρισμα καθώς εξήγησε πως στηρίζεται στην αύξηση φόρων και την κατάργηση επιδομάτων όπως της θέρμανσης.
«Η κυβέρνηση να εξετάσει αν είναι σκόπιμο να υπερβαίνει τους στόχους πλεονασμάτων. Το μέρισμα είναι κατανοητό έχει όμως
αρνητικό αποτέλεσμα όταν χρηματοδοτείται από φόρους» είπε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, κάλεσε κυβέρνηση και βουλευτές της συμπολίτευσης να αποφύγουν τους πανηγυρισμούς περι τέλους των μνημονίων εξηγώντας «η επόμενη ημέρα δεν θα μοιάζει με την αρχή ενός μήνα του μέλιτος» και σε άλλο σημείο υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για μέτρα εως το 2021 και για «μάλλον ανέφικτα πλεονάσματα εως το 2060». Παράλληλα, κάλεσε τα πολιτικά κόμματα να στηρίξουν κοινό αίτημα προς τους θεσμούς για μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 2%.
Αναλυτικά, ο κ. Λιαργκόβας κωδικοποιώντας τα αρνητικά στοιχεία – όπως είπε – στοιχεία του προσχεδίου του προϋπολογισμού, ως εξής:
«- Το προσχέδιο συνεχίζει τις πολιτικές λιτότητας παλαιότερων ετών. Δηλαδή μειώσεις δαπανών και αυξήσεις φόρων. Αυτό οφείλεται στην κληρονομία παρελθόντος αλλά και στους υπερφιλόδοξους και αντιπαραγωγικούς στόχους του προϋπολογισμού.
– Το προσχέδιο συνεχίζει την φοροκεντρική προσαρμογή για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% ΑΕΠ. Η συντριπτική υπεροχή στα φορολογικά έσοδα και εν γένει οι προσαρμογές που βασίζονται σε αυξήσεις φορολογικών εσόδων δημιουργεί ασφυκτικό αναπτυξιακό περιβάλλον. Οι αυξήσεις φόρων αποθαρρύνουν εργασία και την επιχειρηματικότητα. Θεωρούμε ότι βρισκόμαστε στο αρνητικό σημείο καμπύλης Λάφερ.
– Το προσχέδιο είναι αισιόδοξο αρκετά. Προβλέπει μεγέθυνση της οικονομίας 2,4% σε σταθερές τιμές. Η μεγέθυνση αυτή θα έρθει από αυξήσεις ιδιωτικής κατανάλωσης, επενδύσεις και εξαγωγές. Το σημείο που στεκόμαστε είναι στις επενδύσεις. Σχετικά με τις επενδύσεις έχουμε δει γεγονότα επικαιρότητας που συσκοτίζουν τις φιλόδοξες προοπτικές και εμποδίζουν την δημιουργία φιλικού περιβάλλοντος που θα έφερνε η μείωση φορολογίας κ.α. Από το 2014 απωλέσαμε 6 θέσεις στην λίστα ανάπτυξης. Είναι ανησυχητικά αυτά.
– Στο προσχέδιο υπάρχουν αντιφάσεις. Η γενική στόχευση ως προς την κοινωνική διάσταση υπηρετείται από το επίδομα αλληλεγγύης όμως υπονομεύεται από τους φόρους, την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά, την κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης κλπ».
Επιχειρώντας δε να ισορροπήσει την κριτική του στην κυβέρνηση είπε πως ως θετικό στοιχείο του προϋπολογισμού κρίνεται η «εκφραζόμενη βούληση της κυβέρνησης να εφαρμόσει πρόγραμμα προσαρμογής και να ορίσει έξοδο στις αγορές. Επίσης, να συζευχθεί η δημοσιονομική υπευθυνότητα (εφαρμογή μνημονίου) με την κοινωνική δικαιοσύνη (εισόδημα αλληλεγγύης με διανομή υπερπλεονάσματος).
Τέλος, μεταξύ των προτάσεων που απηύθυνε προς την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση περιλαμβάνονται και οι εξής «Στο επόμενο διάστημα να ενταχθεί η αναθεώρηση πλεονασμάτων προς τα κάτω και η οριστική διευθέτηση χρέους. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν και έχουν ως σύμμαχο το ΔΝΤ».
Αναφορικά με την έξοδο στις αγορές είπε «η κυβέρνηση πρέπει να χαρτογραφήσει τις πραγματικές διαστάσεις εξόδου στις αγορές για να μην δημιουργούνται προσδοκίες. Εχουμε δεσμευτεί για στόχους το 2018 και παρεμβάσεις το 2019. Μετά το 2021 η χώρα πρέπει να διατηρήσει υψηλά και μάλλον ανέφικτα πλεονάσματα εως το 2060. Μετά το 2018 δεν θα υπάρξει έξοδος από κάθε επιτήρηση. Επιτήρηση θα υπάρχει. Η πλήρης έξοδος στις αγορές αν επιτευχθεί θα έχει κόστος. Θα δανειστούμε με υψηλότερο επιτόκιο που θα εξαρτηθεί από την στάση ΔΝΤ και Θεσμών στο ζήτημα του χρέους».
«Η επόμενη ημέρα δεν θα μοιάζει με την αρχή ενός μήνα του μέλιτος. Θα απαιτηθεί ισχυρή πολιτική βούληση για να υπάρξει αντίσταση σε οργανωμένα συμφέροντα και κοινωνική πίεση» επισήμανε στο τέλος για να προσθέσει «το είδαμε άλλωστε πως αντιδρούν τα συμφέροντα με απόπειρα παρεμπόδισης πρωτοποριακών μεθόδων στις μεταφορές ή παρεμπόδισης της αξιολόγησης δημοσίων υπαλλήλων και επενδύσεων».
