“Χωρίς την Ρωσία δεν πρόκειται να υπάρξει ασφαλής Ευρώπη”, δήλωσε σε συνέντευξή του στη δημόσια αυστριακή τηλεόραση ο Αυστριακός υπουργός Άμυνας, Χανς Πέτερ Ντόσκοτσιλ, ο οποίος συμμετέχει στη συνάντηση της αποκαλούμενης “Σύμπραξης για την Ειρήνη”, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία.
Σύμφωνα με τον Χανς Πέτερ Ντόσκοτσιλ, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος –που ηγείται του αυστριακού κυβερνητικού συνασπισμού με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα– η εγκατάσταση ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής γίνεται εξαιτίας των φόβων που επικρατούν εκεί, ωστόσο, κατά την άποψή του, εξίσου σημαντικός όσο ο αφοπλισμός, είναι και ο διάλογος με τη Ρωσία, καθώς “χωρίς τη Ρωσία δεν πρόκειται να υπάρξει ασφαλής Ευρώπη”.
Σε ερώτηση ως προς μία εμβάθυνση της σύμπραξης της χώρας του με το ΝΑΤΟ, ο Αυστριακός υπουργός Άμυνας παρέπεμψε στη διαρκή ουδετερότητα τηςΑυστρίας, σημειώνοντας πως η Βιέννη ενδιαφέρεται για μία στενή συνεργασία με την Βορειοατλαντική Συμμαχία, σε τομείς όπως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ωστόσο, όπως τόνισε, “η αυστριακή ουδετερότητα αποτελεί πολύτιμο αγαθό”, το οποίο δεν επιτρέπεται να θιγεί μέσα από τη σύμπραξη με το ΝΑΤΟ.
Τη διατήρηση του καθεστώτος της διαρκούς ουδετερότητας της Αυστρίας, που ισχύει από το 1955, και την εγκατάλειψη του ενδεχομένου μιας μελλοντικής της ένταξης στο ΝΑΤΟ, είχε επαναβεβαιώσει με απόφασή του το αυστριακό υπουργικό υπουργικό συμβούλιο του κυβερνητικού συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και Λαϊκού Κόμματος, τον Μάρτιο του 2011, υιοθετώντας τότε το νέο Αυστριακό Αμυντικό Δόγμα.
Μεταξύ των δύο κομμάτων του “μεγάλου συνασπισμού” υπάρχει από παλιά διαμάχη στο θέμα ενδεχόμενης ένταξης στο ΝΑΤΟ και εγκατάλειψης του καθεστώτος ουδετερότητας, διαμάχη που έχει τις ρίζες της και στην διαφορετική ιδεολογία των δύο κομμάτων, με τους Συντηρητικούς του Λαϊκού Κόμματος να υπεραμύνονται εδώ και χρόνια της ένταξης στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, χαρακτηρίζοντας “αναχρονιστικό” το καθεστώς της αυστριακής ουδετερότητας.
Επανειλημμένα όμως το Λαϊκό Κόμμα έχει αναγκαστεί να μετριάσει την υποστήριξή του αυτή από το γεγονός πως, ακόμη και εικοσιένα χρόνια μετά την ένταξη της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (την 1η Ιανουαρίου 1995) και πάνω από 25 χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι πολίτες της, στη συντριπτική τους πλειονότητα, συνεχίζουν να παραμένουν “πιστοί” στο καθεστώς της διαρκούς ουδετερότητας της χώρας και να απορρίπτουν κατηγορηματικά μια προσχώρησή της στο ΝΑΤΟ.
Χαρακτηριστικό είναι, πως σε όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις, πάνω από το 70% των ερωτηθέντων θέλει τη διατήρηση της ουδετερότητας της Αυστρίας σε κάθε περίπτωση, ώστε να θεωρείται πως η ουδετερότητα φυλάσσεται ως “κόρη οφθαλμού” από τους πολίτες της.
Η διαρκής ουδετερότητα της Αυστρίας είχε ψηφιστεί από την αυστριακή Βουλή με συνταγματικό νόμο στις 26 Οκτωβρίου του 1955, όταν η χώρα – έπειτα από δέκα χρόνια διαίρεσής της σε τέσσερις ζώνες επιρροής – επανακτούσε την πλήρη κυριαρχία της με την αποχώρηση και του τελευταίου ξένου στρατιώτη των τεσσάρων συμμαχικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία και Αγγλία) και από τότε η 26η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ημέρα εθνικής επετείου στην Αυστρία.
