Τη σωστή νομική φόρμουλα αναζητά εναγωνίως η κυβέρνηση, προκειμένου να τακτοποιήσει μερίδα από τους 30.000 συμβασιούχους που απασχολούνται εδώ και πολλά χρόνια στο Δημόσιο.
Μετά το φιάσκο με τον «ξαφνικό θάνατο» των 10.000 συμβασιούχων λόγω της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που έκρινε αντισυνταγματική την ανανέωση των συμβάσεών τους, στην οποία προχώρησαν οι Γιώργος Κατρούγκαλος και Χριστόφορος Βερναρδάκης, η κυβέρνηση πλέον είναι πολλαπλά εκτεθειμένη απέναντι στην κοινή γνώμη και στους εργαζομένους, τους οποίους… κοίμιζε με καθησυχαστικές δηλώσεις του τύπου «κανείς δεν θα χάσει τη δουλειά του» και «θα συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι το τέλος του χρόνου», αναφέρει το ependisinews.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει κατασταλάξει στην νομική φόρμουλα που θα ακολουθήσει για τη μονιμοποίηση των επί ετών εργαζόμενων συμβασιούχων στο Δημόσιο. Τα σενάρια θέλουν τα επιτελεία των υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης να καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε έναν νόμο που θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή και σε ένα Προεδρικό Διάταγμα παρόμοιο με το 164/2004 που είχε συντάξει ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, και είχαν μονιμοποιηθεί 32.000 συμβασιούχοι.
Η αλήθεια είναι ότι το σκεπτικό της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφήνει «παράθυρο» στο θέμα της επιλογής του Προεδρικού Διατάγματος, καθώς κάνει λόγο για τους συμβασιούχους που πρέπει να μονιμοποιηθούν από τη στιγμή που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αλλωστε, από την πρώτη στιγμή ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, έχει επισημάνει ότι τα βασικά κριτήρια μονιμοποίησης των συμβασιούχων θα είναι το αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και τα χρόνια προϋπηρεσίας τους.
ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
Με την άποψή του, αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ταυτίζεται ο νομικός-εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος, ο οποίος, εκφράζοντας τη νομική άποψη, προκρίνει τη λύση του Προεδρικού Διατάγματος Παυλόπουλου, επισημαίνοντας:
«Το ίδιο θεσμικό αδιέξοδο αντιμετώπισε το 2004 ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, με την ιδιότητα τότε του υπουργού Εσωτερικών. Με το Π.Δ. 164/2004 (παρά τη ρητή συνταγματική απαγόρευση που ίσχυε από το 2001) και με την ευκαιρία της ενσωμάτωσης στο Εσωτερικό μας Δίκαιο της Οδηγίας 199/79/ΕΚ, με “λεπτό” νομικό χειρισμό, παρέσχε τη δυνατότητα σε 70.000 και πλέον συμβασιούχους χρόνου και έργου να διεκδικήσουν τη μονιμοποίησή τους».
Και ο πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής συνεχίζει:
«Για τη διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων ο εργαζόμενος υποβάλλει, εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο μηνών από την έναρξη της ισχύος του Π.Δ., αίτηση προς τον οικείο φορέα, στην οποία αναφέρει τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών.
Αρμόδιο όργανο να κρίνει αιτιολογημένα εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις είναι το οικείο Υπηρεσιακό Συμβούλιο ή το όργανο που εξομοιώνεται με αυτό, και όπου δεν υπάρχει, το Διοικητικό Συμβούλιο ή το διοικούν όργανο του οικείου νομικού προσώπου ή το όργανο που εξομοιώνεται με αυτό κατά την κείμενη νομοθεσία.
Στις δημοτικές ή κοινοτικές επιχειρήσεις αρμόδιο όργανο είναι, σε κάθε περίπτωση, το Δημοτικό ή Κοινοτικό Συμβούλιο του οικείου ΟΤΑ, ύστερα από εισήγηση του Δ.Σ. ή του διοικούντος οργάνου της επιχείρησης.
Το αρμόδιο όργανο κρίνει περαιτέρω εάν στις συμβάσεις έργου ή άλλες συμβάσεις ή σχέσεις υποκρύπτεται σχέση εξαρτημένης εργασίας. Η κρίση του αρμοδίου οργάνου ολοκληρώνεται το αργότερο εντός πέντε μηνών από την έναρξη ισχύος του Π.Δ.
Οι θετικές ή αρνητικές κρίσεις διαβιβάζονται αμέσως στο Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ), το οποίο αποφαίνεται εντός τριών μηνών από τη διαβίβαση σε αυτό των σχετικών κρίσεων.
Στις διατάξεις του Π.Δ. 164/2004 υπάγονταν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, καθώς και στις δημοτικές και κοινοτικές επιχειρήσεις, αποκλειομένων σε κάθε περίπτωση των εργαζομένων σε ανώνυμες εταιρείες που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
Στις διατάξεις του ίδιου Π.Δ. συμπεριλαμβάνονταν και οι συμβάσεις που είχαν λήξει μέχρι και τρεις μήνες πριν από την έναρξη ισχύος του Π.Δ., λογιζόμενες ως ενεργές διαδοχικές συμβάσεις έως την έναρξη ισχύος του παρόντος».
Τα κριτήρια υπαγωγής
Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Π.Δ. 164/2004, διαδοχικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί πριν από την έναρξη ισχύος του Π.Δ. και είναι ενεργές έως την έναρξη ισχύος του συνιστούν εφεξής σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, εφόσον συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
1) Συνολική χρονική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων τουλάχιστον είκοσι τεσσάρων (24) μηνών έως την έναρξη ισχύος του διατάγματος, ανεξαρτήτως αριθμού ανανεώσεων συμβάσεων, ή τρεις (3) τουλάχιστον ανανεώσεις πέραν της αρχικής σύμβασης, με συνολικό ελάχιστο χρόνο απασχόλησης δέκα οκτώ (18) μηνών, μέσα σε συνολικό χρονικό διάστημα είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από την αρχική σύμβαση.
2) Ο συνολικός χρόνος υπηρεσίας των εργαζομένων να έχει πράγματι διανυθεί στον ίδιο φορέα, με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας, όπως αναγράφεται στην αρχική σύμβαση. Προκειμένου περί συμβάσεων που έχουν συναφθεί με την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ), στο πλαίσιο εφαρμογής συγκεκριμένου προγράμματος, ως φορέας νοείται ο οικείος ΟΤΑ, στον οποίο ο εργαζόμενος προσέφερε πραγματικά τις υπηρεσίες του.
3) Το αντικείμενο της σύμβασης να αφορά σε δραστηριότητες που σχετίζονται ευθέως και αμέσως με πάγιες και διαρκείς ανάγκες του αντίστοιχου φορέα.
4) Ο κατά τις προηγούμενες περιπτώσεις συνολικός χρόνος υπηρεσίας πρέπει να έχει παρασχεθεί κατά πλήρες ή μειωμένο ωράριο εργασίας και σε καθήκοντα ίδια ή παρεμφερή με αυτά που αναγράφονται στην αρχική σύμβαση. Οι διαδοχικές συμβάσεις μειωμένου ωραρίου εργασίας συνιστούν συμβάσεις αορίστου χρόνου μειωμένης απασχόλησης αντίστοιχης με την αναγραφόμενη στην αρχική σύμβαση.
