Ο Κίμων Π., εξηντάρης, έμπειρο στέλεχος επιχειρήσεων, από το 2010 και μετά, μπήκε στη δίνη της ελληνικής χρηματοοικονομικής κρίσης, όπου με χίλια βάσανα κατάφερε να κρατήσει το κεφάλι του έξω από το νερό.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Τρεις εβδομάδες αργότερα, οι δύο τραπεζικοί λογαριασμοί του Κίμωνα βρέθηκαν υπό κατάσχεση και ο κάτοχός τους χωρίς χρήματα. Ακόμα χειρότερα, με αφορμή την πανδημία ο Κίμωνας έχασε και τις δουλειές, που είχε ως ελεύθερος επαγγελματίας, αλλά σήμερα, ακόμα και αν βρει κάτι, δεν θα μπορεί να εισπράττει.
«Το ελληνικό κράτος, το οποίο επί 40 χρόνια το πλήρωνα κανονικά και με το παραπάνω, με τιμωρεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο», μας λέει. Όσο για την ιστορία του, στο περίπου μπορούμε να την πολλαπλασιάσουμε επί 200.000 ομοιοπαθείς, αν όχι και παραπάνω, οι οποίοι δεν λένε τίποτα, γιατί απλώς φοβούνται τα χειρότερα.
Κατά τα λοιπά, πληροφορούμεθα ότι η φτωχοποίηση στην Ελλάδα τώρα θα αρχίσει να καλπάζει. Μαθαίνουμε από πανευρωπαϊκή έρευνα ότι οι Έλληνες καταναλωτές δυσκολεύονταν να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, τα έξοδά τους αυξάνονταν πολύ περισσότερο σε σχέση με το εισόδημά τους, με αποτέλεσμα οι έξι στους δέκα (60%) να αδυνατούν να εξοφλήσουν εγκαίρως τους λογαριασμούς τους και το 40% να είναι αναγκασμένο να δανειστεί για να τους πληρώσει, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση του κορωνοϊού με τα επακόλουθά της.
Τώρα βρίσκονται στην πλέον δεινή θέση στην Ευρώπη, με σχεδόν τα δύο τρίτα να απαντούν ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το αυξανόμενο κόστος ζωής.
Όπως προκύπτει από πανευρωπαϊκή έρευνα – βαρόμετρο, που πραγματοποίησε, στα τέλη Σεπτεμβρίου, σε 24.000 καταναλωτές από 24 χώρες της Ευρώπης, η Intrum, (η μεγαλύτερη σε μέγεθος ευρωπαϊκή εταιρεία διαχείρισης δανείων και απαιτήσεων), το 61% των Ελλήνων δηλώνει ότι οι λογαριασμοί, που πρέπει να πληρώνει κάθε μήνα, αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό σε σύγκριση με το εισόδημά του, έναντι του 45%, που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Μόνο το 56% των Ελλήνων καταναλωτών είναι σίγουροι για την ικανότητά τους να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους κάθε μήνα, με το 40% να είναι αναγκασμένο να δανειστεί για να τους εξοφλήσει.
Στη Γερμανία, το ποσοστό αυτό φθάνει το 90%. Στην Ευρώπη μόνο το 24% των καταναλωτών δανείζεται για την αποπληρωμή των υποχρεώσεών του.
Επιπλέον, το 67% από εκείνους, που δεν πληρώνουν έγκαιρα τους λογαριασμούς τους στην Ευρώπη, απάντησε ότι αυτό δεν είναι περιστα-σιακό και συμβαίνει σε μόνιμη βάση.
Από τη διεξαγωγή της έρευνας, οι οικονομικές προοπτικές της χώρας επιδεινώθηκαν απότομα λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, με την εθνική παραγωγή να αναμένεται να συρρικνωθεί κατά περίπου 10%, το 2020, καθιστώντας την ελληνική οικονομία «πρωταθλήτρια» με τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη.
Οι Έλληνες καταναλωτές κατέλαβαν επίσης τη χαμηλότερη θέση στην Ευρώπη στην αποταμίευση. Η έρευνα δείχνει ότι το 38% των Ελλήνων καταναλωτών δεν αποταμιεύει καθόλου χρήματα, ποσοστό, που είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη.
Και το ερώτημά μας είναι, ποια αποταμίευση μπορεί να υπάρξει σε μια χώρα, όταν χιλιάδες τραπεζικοί λογαριασμοί πολιτών – καταναλωτών τελούν υπό κατάσχεση;
Ποιά ανάπτυξη μπορεί να ξεκινήσει, όταν δίπλα στη χαμηλή κατανάλωση έχουμε μηδενική αποταμίευση. Τέλος, σε μια χώρα με τέτοια χαρακτηριστικά, εκτός από καιροσκόπους, πόσοι επενδυτές θα αποφάσιζαν να αναλάβουν το ρίσκο του επιχειρείν;
