Υποτιμούν καθαρά την νοημοσύνη των συνταξιούχων. Και παίζουν με τον πόνο τους. Δεν εξηγείται διαφορετικά η κοροϊδία που στήνει η κυβέρνηση εις βάρος του με επίκεντρο τις μελλοντικές περικοπές των συντάξεων τους.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Του Μάξιμου Σενετάκη*
Η κυβέρνηση έχει υπογράψει περικοπές συντάξεων από την αρχή του νέου έτους. Έχει υπογράψει και μείωση του αφορολόγητου. Σε συνδυασμό και τα δυο αφαιρούν από το ετήσιο εισόδημα κάθε συνταξιούχου περίπου μια σύνταξη.
Στο διάστημα από την υπογραφή μέχρι την εφαρμογή η κυβέρνηση στήνει έναν απροκάλυπτο εμπαιγμό αλιεύοντας σε θολά προεκλογικά νερά. Οι συνταξιούχοι είναι ψηφοφόροι που δεν θέλει να τους κακοκαρδίσει.
Τους αφήνει να πιστεύουν ότι θα δώσει την μάχη για να μην εφαρμοστούν τα όσα υπέγραψε. Πως πλέον, μετά την “καθαρή έξοδο” μπορεί και να μην τιμήσει την υπογραφή της.
Ταυτόχρονα επιτίθεται στη ΝΔ ότι είναι υπέρ των περικοπών και πως θέλει το κακό των συνταξιούχων. Υπαινίσσεται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν έχει περικόψει συντάξεις για να προειδοποιήσει ότι η επόμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη θα το κάνει.
Αναγνωρίζουν δηλαδή πως μετά τις εκλογές δεν θα είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα και δεν θα έχει ευθύνη που δεσμεύτηκε (αφού προηγουμένως προκάλεσε την ανάγκη) για περικοπές.
Η υποκρισία αγγίζει τα όρια του χυδαίου. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζοντας ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες να παραμείνει πρωθυπουργός θέλει να υποκλέψει την ύστατη ελπίδα των συνταξιούχων. Κι ό,τι του βγει. Αν τα καταφέρει τελικά και παραμείνει θα πει κυνικά “με ψηφίσατε να εφαρμόσω όσα υπέγραψα”.
Το έκανε και με το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο που φόρτωσε τη χώρα. Δεν έχει τον παραμικρό ενδοιασμό να το ξανακάνει. Αν δεν τα καταφέρει θα κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για ανάλγητο. Κι έχει αρχίσει από τώρα να κτίζει την μετεκλογική τακτική.
Εκτός όμως από τη χυδαιότητα και την υποκρισία υπάρχει και η απληστία. Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να πάει τώρα σε καθαρή λύση εκλογών.
Τώρα που υποτίθεται κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια. Θέλει να παραμείνει στην εξουσία όσο περισσότερο γίνεται. Για αυτό ό,τι διαπραγματεύεται με τους δανειστές και εταίρους έχει τον χαρακτήρα του ετεροχρονισμού.
Όπως ετεροχρόνισε την κύρωση της συμφωνίας με τα Σκόπια από την Βουλή για να διευκολύνει τον κυβερνητικό του εταίρο, έτσι θέλει να ετεροχρονίσει και την εφαρμογή των περικοπών στις συντάξεις και τη μείωση του αφορολόγητου που πλήττει κυρίως την εκλογή του πελατεία.
Με τον ετεροχρονισμό θέλει να αποφύγει να σηκώσει όλο το βάρος της πολιτικής ευθύνης για τις επιλογές του. Να μοιράσει προεκλογικά με την αντιπολίτευση και να της το φορτώσει μετεκλογικά.
Η μεθόδευση αποκαλύφθηκε πρόσφατα με τα όσα έπεισε τον Πιερ Μοσκοβισί να δηλώσει. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος που αγωνίζεται για την προσωπική του πολιτική επιβίωση και για να γίνει κοινωνικά αρεστός στους Γάλλους Σοσιαλιστές από τους οποίους διεκδικεί να είναι υποψήφιος ενόψει Ευρωεκλογών, δήλωσε το αμίμητο.
Πως δηλαδή μετά το τυπικό τέλος του Μνημονίου “οι αποστολές επιτήρησης δεν θα έχουν ρόλο εισαγγελέα ή καθηγητή που θα λένει στην Ελλάδα τι θα κάνει. Από κοινού θα εγκρίνουμε τα καλύτερα βήματα για την Ελλάδα. Το τέταρτο μνημόνιο είναι ξεκάθαρο ψέμα”.
Μέσα σε δυο φράσεις ο κ. Μοσκοβισί αυτοαναιρείται. Πως είναι δυνατό η Ελλάδα μετά το μνημόνιο να έχει εποπτεία και να συναποφίζει μαζί με τις ελληνικές αρχές μέτρα, αλλά οι ελληνικές αρχές να έχουν αυτονομία να αποφασίζουν τα μέτρα; Ή το ένα ισχύει ή το άλλο. Και τα δυο δεν γίνεται. Κι όμως γίνεται! Να υπάρχει τόση υποκρισία, τόση κοροϊδία, τέτοιος κυνισμός.
Για αυτό και η ΝΔ ορθώς αντέδρασε και προκάλεσε τον κ. Μοσκοβισί να δηλώσει απερίφραστα αν θα ακυρώσει το νόμο για περικοπή συντάξεων. Για αυτό και ορθώς θα φέρει πρόταση νόμου στη Βουλή για να ακυρωθεί η υπογραφή-δέσμευση της κυβέρνησης, προκαλώντας την συμπολίτευση να την κυρώσει ή να ξεμπροστιάσει για άλλη μια φορά την προσπάθεια της να υποτιμήσει τόσο απροκάλυπτα τη νοημοσύνη των πολιτών.
* Ο Μάξιμος Σενετάκης είναι πρώην Βουλευτής ΝΔ Ηρακλείου και ειδικός σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ για θέματα ανάπτυξης Κρήτης.
