Μια δύσκολη περίοδος για τη χώρα μας –όπως και για ολόκληρο τον κόσμο- φαίνεται να τελειώνει. Την ίδια, όμως, στιγμή αρχίζει μια άλλη, ακόμη πιο δύσκολη, ακόμη περίπλοκη και σίγουρα κρίσιμη για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Μπήκαμε ήδη στο δρόμο που μας πάει σε μια νέα πραγματικότητα, πολύ αλλιώτικη από εκείνη που ζούσαμε έως πρόσφατα, χωρίς να ξέρουμε πόσο μπορεί να κρατήσει.
Άρθρο του Σταύρου Καλαφάτη*
Έχουμε να αντιμετωπίσουμε, στην πορεία μας, τον ίδιο αόρατο εχθρό, καθώς ο κορονοϊός ούτε έφυγε, ούτε αποτρέπεται με κάποιο εμβόλιο. Είμαστε, ταυτόχρονα, αναγκασμένοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για την επανεκκίνηση της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας, που καθηλώθηκαν για λόγους άμυνας μπροστά στη φονική επέλαση του ιού. Χρειαζόμαστε άμυνα στην πανδημία και επίθεση στην οικονομία. Και το ένα δυσκολεύει το άλλο. Η ισορροπία είναι δύσκολη και η ανατροπή της -προς όποια πλευρά κι αν κλίνουμε- επιφυλάσσει κινδύνους. Αν υστερήσουμε στην υγειονομική άμυνα μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε μια νέα φονική επέλαση του ιού, με επώδυνες συνέπειες. Κι αν ολιγωρήσουμε στην οικονομική επίθεση μπορεί να βρεθούμε αντιμέτωποι με πολύ βαθύτερη ύφεση και πολύ μεγαλύτερη ανεργία. Έχουμε, λοιπόν, μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας και δεν μπορούμε παρά να επιδιώκουμε διαρκή εναρμονισμό των προσπαθειών μας.
Το γεγονός ότι, στην πρώτη φάση του πολέμου με τον κορονοϊό, πήγαμε καλύτερα από πολλές άλλες χώρες ενισχύει τη δυνατότητά μας να ανταποκριθούμε στην αμφίπλευρη πρόκληση. Κι αυτό διότι παραμέρισε, πρώτ΄απ’ όλα, τις αιτιάσεις που κυριαρχούσαν έως πρόσφατα εναντίον της Ελλάδας και των Ελλήνων και έκανε τη διεθνή κοινότητα να μιλά για μια χώρα πρότυπο. Επανέφερε τη διεθνή εμπιστοσύνη προς τη χώρα μας και ενίσχυσε την ελκυστικότητά της. Αποκατέστησε και την δική μας εμπιστοσύνη προς το κράτος και σήμανε το θρίαμβο της ευθύνης απέναντι στο λαϊκισμό. Μας θύμισε κι αυτό που ξέραμε, αλλά ξεχνούσαμε. Ότι – με άξιες ηγεσίες στα μέτωπα των μαχών- οι Έλληνες μπορούμε να κερδίζουμε πολέμους ακόμη κι αν υστερούμε στα μέσα και τον αριθμό. Αναπτέρωσε την αυτοεκτίμηση και την εθνική μας αυτοπεποίθηση.
Μπορούμε, λοιπόν, συνειδητοποιώντας και αξιοποιώντας το άυλο αυτό κεκτημένο να ριχτούμε στις νέες μάχες που μόλις αρχίζουν. Και πρώτα από όλα στη μάχη για την επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Έτσι ώστε σε πρώτη φάση να περιορίσουμε την αναπόφευκτη ύφεση και την έξαρση της ανεργίας. Και να βάλουμε, αμέσως μετά, στο φουλ τις μηχανές της ανάπτυξης. Για να επανακτήσουμε το συντομότερο δυνατό, όσα χάσαμε. Και να δώσουμε νέα υπόσταση στην ελπίδα που παρέμεινε και παραμένει ζωντανή κόντρα στις αντιξοότητες. Το σχέδιο που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και εξειδίκευσαν οι συναρμόδιοι υπουργοί αποδεικνύει πως η χώρα έχει σχέδιο ρεαλιστικής οικονομικής αντίληψης και κοινωνικής ευαισθησίας. Στηρίζει τις επιχειρήσεις να σταθούν στα πόδια τους και να ετοιμαστούν για την επόμενη μέρα. Στηρίζει την εργασία, αλλά κι εκείνους που δεν θα ξαναγυρίσουν άμεσα στη δουλειά τους. Αποδεικνύει πως απέναντι στις αναπόφευκτες δυσκολίες μπορούμε να κάνουμε στέρεα βήματα, με οδηγό το φως της επόμενης μέρας. Μπορούμε όλοι οι Έλληνες να φιλοδοξούμε και να αισιοδοξούμε για την Πατρίδα μας. Η μοίρα, άλλωστε, είναι κοινή.
* Γ.Γ. της Κ.Ο. της Ν.Δ. Βουλευτή Α΄ Θεσσαλονίκης
